Onlangs ontving het museum via een oud-hoogleraar van de faculteit Diergeneeskunde een bijzonder apparaat: een kymograaf van de firma C.F. Palmer uit Londen.
De kymograaf is bij het onderwijs in de veterinaire fysiologie aan de faculteit Diergeneeskunde gebruikt om o.a. fysiologische reacties van kikkers te registreren onder invloed van elektrische prikkels. Het apparaat was zeker in gebruik bij de fysiologie-practica van prof. dr. C. Romijn (m.n. jaren vijftig en zestig van de twintigste eeuw) en wellicht ook al in de tijd van zijn voorganger prof. dr. J. Roos.
In het prachtige boek ‘Tussen Boer en Burger’ staat een treffende getuigenis van een student die met deze of een soortgelijke kymograaf werkte tijdens een practicum:
Een andere keer hebben we een zenuw uit een spier van een achterpoot van een kikker vrij geprepareerd en deze elektrisch geprikkeld. Ook de bewegingen van een stukje konijnendarm hebben we vastgelegd. Dit practicum heeft op mij destijds grote indruk gemaakt. Je maakte kennis met levende organen en je kreeg een indruk van hun functie. Wel ben ik een keer weggelopen van een practicum fysiologie toen er een demonstratie was met een levende kat, bij wie spiercontracties werden opgewekt door middel van zenuwprikkelingen.
De kymograaf is zeer compleet en wordt geconserveerd door de metaalrestaurator van het Universiteitsmuseum.
Portret van 'De Hondenboef'
In de fotocollectie van het Museum Diergeneeskunde komt het niet-wetenschappelijk personeel er door de jaren heen bekaaid vanaf. Een uitzondering is ‘oppasser der honden’ Hendrik van Sluys, die van 1875 tot aan zijn dood in 1905 bij ’s Rijks Veeartsenijschool werkte. Het feit dat Van Sluys, bijgenaamd ‘de hondenboef’ zacht uitgedrukt niet onomstreden was zal hieraan bijgedragen hebben.
Lees verder
Word vriend van
De Numan Stichting
en help ook mee het veterinair academisch erfgoed te bewaren!
Ja, ik word vriend!